Kayakken

En alweer een week voorbij! Afgelopen week weer druk met de kinderen in de weer geweest om ze elke dag allemaal op tijd klaar te krijgen voor school. Helaas waren ze deze week elke dag om 5:30 al wakker en konden ze het dan ook niet laten om even Lotte's kamer in te gaan en te kijken of ze nog sliep, waardoor ik elke dag ontzettend vroeg weer in bed lag om een beetje slaap te krijgen. Dinsdagavond hadden Marnie & Dave een parent night van school. Ze gingen daarheen na het avondeten. Barton had inmiddels al 4 dagen geen avondeten gehad en weigerde ook vandaag om ook maar een hap van zijn pasta te nemen. Toen Marnie en dave direct na het eten weggingen heb ik zijn schaaltje met pasta in de koelkast gezet. Rond 7 uur kregen de kinderen allemaal nog een appel, Barton kwam natuurlijk naar mij toe: I am hungry, I want an appel! En toen heb ik even gedaan wat pap en mam mij altijd geleerd hebben, ik heb zijn schaaltje pasta uit de koelkast gehaald en voor hem neergezet: 'als je honger hebt kun je je pasta nog eten' (natuurlijk heb ik het wel even opgewarmd) en ja hoor hij at het gewoon op (op dit moment was ik even heel trots op mijzelf). Hij maakt altijd expres van die kokhals bewegingen tijdens het eten, om even te laten zien hoe zwaar hij het heeft met het eten, maar dit keer deed hij het iets te vaak.... en kwam echt alle pasta weer omhoog. Daarna kreeg hij alsnog een appel omdat hij in ieder geval alles een keer had opgegeten. Ik vertelde dit aan Marnie toen ze thuiskwamen en die was zo trots op me, ik kreeg een knuffel en ze was zo blij dat hij eindelijk zijn avondeten had gegeten! Toen ik vertelde dat hij het daarna allemaal eruit had gespuugd vond ze het alleen maar nog beter! Net goed! Later toen ik in bed lag hoorde ik haar nog tegen David zeggen: 'Did you hear what Lotte said? Bartie ate his dinner!!' David's reactie daarop: WHAATT??

De rest van de week is redelijk rustig verlopen, Willemijn kwam nog een middagje langs en we hebben dan eindelijk onze reis naar Sydney geboekt! Van 7 tot 11 maart, gaan 5 heerlijke dagen worden en kijk er echt ongelofelijk naar uit!

Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij Jill (nederlandse aupair) om daar gezellig een drankje te drinken en een spelletje te spelen. Daar ben ik blijven slapen aangezien het anders gewoon geen thuiskomen voor mij is , door het donker en met het openbaar vervoer, en de laatste bus gaat ook al om half 11. Het was een hele leuke avond, en we hebben veel Nederlandse klassiekers gedraaid haha. Zaterdag was ik rond 3 uur weer thuis en eigenlijk heb ik niet zoveel meer gedaan toen, ik was best wel uitgeput van de dag ervoor en had de hele week ook al beetje last van een zeurende buikpijn dus toen ben ik lekker in bed gaan liggen met de tv aan, en dit heb ik tot 11 uur 'savonds vol gehouden en toen lekker gaan slapen.

Ik en Maartje hadden bedacht om vanmorgen te gaan kayakken! Ik al vroeg naar de buren om te vragen of we hun kayakken mochten lenen en dat was allemaal geen probleem. Rond een uur of 11 lagen we dan op het water. Eerst snapten we niks van onze kayak aangezien je ook voetpedalen had om mee te sturen, we vonden snel uit hoe dit werkte. En de rivier was best wild dus het ging wel makkelijk. We hebben een heel stuk gekayakt en op een gegeven moment zijn we bij een gezellig plekje gestopt en wilden we even picknicken. Maar ineens, ik wist niet wat ons overkwam, het leek of er iets uit de lucht viel, ik had het idee dat ik dit eerder had meegemaakt, maar ik kon het even zo snel niet plaatsen, pas na een tijdje had ik door wat er aan de hand was, en her kende ik het weer uit Nederland: het regende! Nou wij snel bij een café naar binnen waar we warme thee en wat te eten hebben besteld. Toen het was opgehouden met regenen (na een klein uurtje) wilden we weer het water opgaan. Maar het weer was compleet omgeslagen, we konden gewoon niet tegen de golven en de wind inpeddelen. Na hard proberen viel Maartje met Kayak enal om, ik lag helemaal dubbel van het lachen, maar doordat ik dus niet goed aan het opletten was viel ik ook om -_- landde met mijn knie op een rots in het water dus die weer bloeden. Daar stonden we dan, op het strand met onze kayaks, geen idee wat we nou moesten doen. En ijskoud dat we het hadden doordat we omgeslagen waren en zulke harde wind. We konden echt niet terug over het water, en ik had mijn beide host ouders gesmst maar ze reageerden niet. Ik denk dat we ongeveer een uurtje daar hebben gestaan en voor ons uit hebben gestaard of misschien de wind ging liggen. Toen dit niet het geval bleek te zijn zijn we maar rondjes gaan lopen daar. We kwamen langs een auto met grote aanhanger, en we zeiden tegen elkaar: als we nou wisten van wie die was dan vroegen we gewoon om een lift. Toen we half uur later nog steeds aan het rondlopen waren en niet wisten wat we moesten doen zagen we een man het water uit lopen met een kayak (wij dachten die moet wel ruimte hebben in zijn auto) dus wij er sneaky achteraan, bleek het de man van de auto met grote aanhanger te zijn waar we eerder al over praatten! Nou wij meteen naar die man toe en uitgelegd dat we geen kant op konden en niet wisten wat we moesten doen, en gelukkig bood hij ons een lift aan naar huis en zijn we veilig thuis gekomen! Hij zette ons af bij de buren. Rob de buurman zei nog : maar waar waren jullie dan? Dus wij: Point Walter cafe. Vertelde hij dat hij er nog heen was gereden omdat hij al vond dat we zo lang weg waren en hij dacht al dat we onmogelijk terug zouden kunnen komen, maar is ons dus misgelopen. Achteraf is het allemaal goedgekomen. Ook belde David mij nog in paniek op wat er allemaal aan de hand was, maar toen waren we al bijna thuis. We hebben een lekkere warme douche genomen en daarna is Maartje naar huis gegaan. Ik zag in de spiegel op de badkamer al dat ik weer verbrand was op mijn schouders en rug, ik dus een shirtje aangetrokken met mouwtjes zodat mijn familie dit niet zou zien. Helaas was ik ook in mijn gezicht een beetje verbrand en het eerste wat David zei tijdens het avondeten: ''Hoe kunnen wij zien dat Lotte geen hoed op heeft gehad vandaag?"' En alle kinderen in koor: '' ze is verbrand!!!'' Nu zit ik lekker op mijn kamer en gaat het weer op tijd naar bed worden aangezien het toch een behoorlijk vermoeiende dag was!

Nog steeds geweldig hier.

Liefs <3